بخدا قسم اگه روزی مصلحت اقتضا کند و اندیشه های این شخص(شریعتی)بررسی شود،صدها مطلب به دست می آید که بر ضد اصول اسلام است...(بخشی از نامه تاریخی شهید مطهری به حضرت امام)
در خیلی از مجامع تا بحث شریعتی مطرح بشه میگن شما آخوندای بی سواد چی از دکتر شریعتی میدونید که باش دشمنی میکنید؟!!!
بی شک شریعتی قلم زیبایی داشت ولی عقاید باطلی داشت و بنده قصد دارم از تألیفاتش این عقاید إلحادیش رو در حداقل ده پست مورد نقد قرار بدم اگر چه به مذاق بعضیا خوش نیاد ولی ظاهرا حقیقت برای اونا تلخ و ناگوار است.
خب برای شروع این سلسله مباحث،و برای اینکه بحث به درازا نکشه،اجمالا نظر شریعتی رو در باره مذهب تشیع بیان میکنم:
مبحث اول:شریعتی و پیدایش تشیع:


ایشان در کتاب گفتگوهای تنهایی ج 1 ص 46 میگوید:اسلام به ایران که آمد،دیگر نه اسلام،اسلام ماند و نه ایران،ایران،هر دو رفتند نابود شدند و از هر دو جز نامی و یادی و تصویری برجا نماند،این هر دو رفتند و تشیع را بر جا نهادند،تشیع فرزند رشید و عزیز این ازدواج مقدس بود!
ایشان اگر اهل تحقیق بودن با رجوع به منابع و کتب روایی متوجه میشد که شیعه از چه زمانی به وجود آمد؛ بسیار روایت داریم که حتی از طرق اهل سنت آمده که پیامبر اسلام در سال های اول بعثت پیروان امام علی را شیعه خوانده است.برای نمونه چند مدرک از اهلسنت عرض کنم:
1)سبط ابن جوزی نقل میکند که پیامبر به سوی علی بن ابی طالب نگریست و فرمود:این شخص و شیعیان او در روز قیامت رستگارند.
2)ابن حجر نقل میکند:از ام سلمه نقل شد که گفت:نوبت شب من بود که پیامبر در نزد من باشد.پس فاطمه نزد آن حضرت آمد،بعد علی آمد،آنگاه پیامبر فرمود:یا علی تو و اصحاب تو در بهشت هستید یاعلی تو و شیعیان تو در بهشت هستید.
فک کنم نیازی نباشه دیگه از کتب شیعه منبع بدم حالا با توجه به این روایات ایشان بر چه اساسی شیعه را مولود،ازدواج اسلام و ایران میداند؟!کلام ایشان با سخنان بی اساس وهابیت خبیث چه فرقی می کند که شیعه را حاصل تفکرات ابن سبأ می دانند؟!اگرچه ایشون محترمانه تر همان حرف رو زده!

به نقل از:http://talabeh69.parsiblog.com